به گزارش شانا، یکی از خبرگزاریهای داخلی چهار روز پیش در 27 آبانماه خبری منتشر کرد با تیتر ” بنزین وارداتی حاوی ام. ام. تی. عامل بازگشت روزهای ناسالم پایتخت ” و سعی کرد با ارئه یک مقاله به شماره SAE 2002-01-2894 که در سال 2003 در خصوص تجزیه و تحلیل مواد افزودنی جایگزین در بنزین بدون سرب توسط انجمن مهندسان خودرو ( SAE – Society of Automotive Engineers ) منتشر شده، اینگونه القا کند که این تحلیل و گزارش بر اساس آزمایشهای انجام شده بر روی بنزینهای وارداتی ایران در همین چند ماه اخیر انجام شده است.
خبر منتشره در حالی است که گزارش SAE به عنوان یک سازمان حرفه ای در بخش مهندسی خودرو که مرکز آن در در پنسیلوانیا قرار دارد، مربوط به آنالیزی است که در سال 2002 در خصوص تاثیر افزودنی MMT به بنزین در گازهای خروجی اگزوز و مصرف سوخت وسایل نقلیه منتشر شده و ربطی به ایران و بنزین وارداتی در دولت یازدهم ندارد!.
خبرگزاری مربوطه اینگونه به مطلب خود پایان می دهد که « این خبرگزاری نتیجه آزمایشهای اتحادیه تولید کنندگان اتومبیل (SAE 2002-01-2894) در خصوص انتشار آلاینده‌های بنزین حاوی ام.ام.تی. را منتشر می‌کند تا علت سیاه شدن آسمان تهران مشخص شود.
خلاصه نتیجه پایش اتحادیه تولیدکنندگان اتومبیل به‌روی خودرویی که سوخت فاقد ام.ام.تی. و دارای ام.ام.تی. استفاده کرده به‌شرح ذیل است:
1 ــ ذرات از 2.5 به 3.45 gr/mi را به‌میزان 38 درصد و ذرات معلق از 0.055 به 0.12 gr/mi را به‌میزان 118 درصد افزایش می‌دهد.
2 ــ افزایش 130درصدی انتشار منواکسید کربن از اگزوز خروجی خودروها
3 ــ افزایش 143درصدی NOX (اکسیدهای نیتروژن) ناشی از احتراق سوخت در موتور ».
در اینجا مشکل اصلی انتشار نتیجه آزمایشی که توسط انجمن مهندسان خودرو بر روی بنزین همراه با MMT صورت گرفته و رد نتیجه آن نیست، بلکه چالش اصلی وقتی پیدا می شود که خبر به بنزینی که امروز در خودرو های تهران استفاده می شود ربط داده می شود و اینگونه اعلام می کند که گویا هم اکنون این آزمایش در تهران انجام شده است!.
خبرگزاری مورد نظر، متاسفانه آزمایشی را که در سال 2002 و در نقطه ای دیگر از جهان بر روی بنزینی که مشخصات فنی آن با مشخصات فنی بنزین مورد مصرف در ایران فرق می کند ، صورت گرفته است بعد از 12 سال به شکلی منتشر کرده که انگار SAE که مقر آن در آمریکاست، در یکی دو ماه اخیر از یکی از خودرو هایی که در تهران تردد می کند نمونه برداری کرده و بر اساس تستهای انجام شده، SAE نتیجه گرفته است که عامل سیاه شدن هوای تهران همین بنزینی است که اخیرا وارد شده است!
این در حالی است که برای این که بتوان مقایسه ای بین بنزین وارداتی مصرف شده در ایران در ماه های پایانی 2014 با بنزین نمونه ای که توسط SAE در سال 2002 مورد آزمایش قرار گرفته انجام داد باید دو نمونه بنزین مورد نظر از لحاظ فنی و درصد MMT مشابه بوده باشند. در غیر این صورت، نتیجه آزمایش تنها از این لحاظ قابل استفاده است که بگوییم وجود MMT باعث افزایش آلودگی می شود.
این که در اینجا گفته شود بنزین وارد شده به ایران 130 درصد انتشار مونواکسید کربن را اضافه می کند و یا میزان ذرات معلق را 118 درصد افزایش می دهد یا 143 درصد اکسیدهای نیتروژن را زیاد می کند چیزی نیست که بتوان از آزمایشی که بر روی بنزینی که مشابه بنزین مورد مصرف در داخل نیست از آن نتیجه گرفت و این یک مغالطه است که تنها مصرف ژورنالیستی دارد.
در اینجا نگارنده گزارش باید با تطبیق استانداردهای دو بنزین مورد استفاده در داخل و در نمونه مورد استفاده در 12 سال پیش توسط SAE مطلعه عمیق تری انجام می داد و از ایجاد سردرگمی در افکار عمومی خودداری می کرد.
استفاده از جمله سوخت فاقد ام.ام.تی. و دارای ام.ام.تی از نظر عمومی و نگاه عامه شاید جملاتی شیک و مردم پسند باشد ولی سئوال اینجاست که اگر بنزین مورد استفاده در تهران دارای یک واحد درصد MMT باشد و سوخت مورد استفاده در آزمایش انجام شده در سال 2002 توسط SAE در آمریکا که مورد استناد خبرگزاری خاص قرار گرفته دارای 10 واحد درصد MMT بوده باشد، آیا نتیجه آزمایش بر روی دو نمونه بنزین مطرح نمی تواند تغییری در نتیجه آزمایش ایجاد کند؟
در اینجا با ذکر یک مثال ساده تر توضیح می دهیم: از این جمله که “دو نفر در اثر تغذیه بد در آمریکا و آفریقا مردند” نمی توان نتیجه گرفت که هر دو در اثر گرسنگی مرده اند. پر خوری هم می تواند علت مرگ باشد.
به هر حال، اخبار منتشره از این قبیل در حالی است که موضوع آلودگی هوا و استفاده از بنزین یورو 4 و دیگر ابزار برای کاستن از آلودگی هوای تهران و دیگر شهرها جزو دغدغه های اصلی مسئولانی است که هم اکنون نه تنها در مقابل استفاده از بنزین پتروشیمی ها مقاومت می کنند بلکه به جد در حال عملیاتی کردن خروج خودرو های فرسوده از خیابانها و توسعه حمل و نقل شهری و به بهره برداری رسیدن هر چه سریعتر فازهای باقیمانده پارس جنوبی برای جلوگیری از مصرف گازوئیل در نیروگاهها هستند.
