به گزارش شانا، شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران که عنوان «مادرتخصصی» به آن اطلاق می‌شود، متشکل از ۱۲ شرکت فرعی از جمله شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال‌غرب است که تامین سوخت را در گستره‌ای از غرب کشور به عهده دارد. سفر به استان‌های زنجان و آذربایجان شرقی، همچنین گفت‌وگو با مصطفی سلطانی، مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت شمال غرب فرصتی شد تا به شماری از بی‌شمار تلاش گمنامانی که در این عرصه و این بخش از کشور می کوشند تا انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی در مارپیچ خطوط لوله، بی‌هیچ دغدغه و توقفی انجام شود، پرداخته شود. گزارش پیش رو، چکیده و ماحصل سفر به این منطقه از کشور است.
کار در مناطق عملیاتی، زمان و مکان نمی‌شناسد؛ این ضرورت‌ها هستند که بیشتر مواقع تعیین می کنند چه زمانی و کجا باشی. این خاصیت کار در مناطق عملیاتی است.
قرار بود در بدو ورود به زنجان با مصطفی سلطانی گفت‌وگو شود، اما این مهم به دلیل ضرورت حضور وی در تبریز تا ساعت ۲۱ محقق نشد. تاخیر ناخواسته است، اما وی به رسم ادب عذرخواهی می‌کند و گفت‌وگو با گذری به پیشینه کاری‌اش آغاز می‌شود. او که دانش‌آموخته کارشناسی برق از دانشگاه امیرکبیر و کارشناس ارشد کنترل واحد جنوب دانشگاه آزاد تهران است، می گوید: از ۲۳سال پیش فعالیت خود را در صنعت نفت آغاز کرده و بیشتر این سال‌ها در خطوط لوله و مخابرات نفت بوده است.
۲۰۰۰ کیلومتر گستره عملیاتی
مصطفی سلطانی درباره کلیت کار شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب نیز می‌گوید: ماموریت شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران در سراسر کشور، انتقال بدون وقفه نفت خام و فرآورده‌های نفتی است و منطقه شمال غرب نیز به عنوان یکی از مناطق دوازده‌گانه زیرمجموعه این شرکت، تلاش می‌کند این مسئولیت را در گستره تعریف‌شده برای آن، به نحو مطلوب انجام دهد.
وی ادامه می‌دهد: ابتدای حوزه عملیات شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب از ماهدشت در استان البرز آغاز می‌شود و با پیمودن مسیری نزدیک به ۲ هزار کیلومتر خط انتقال در اندازه‌های مختلف (۱۴ و ۱۶ اینچ) به تاسیسات انتهایی تبریز می‌رسد.
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب با این توضیح که نقطه آغازین خطوط لوله‌ای که این مسیر ۲ هزار کیلومتری را طی می کنند، از تاسیسات ری آغاز و در کیلومتر ۷۶ (استان البرز) تحویل این منطقه می‌شود، گریزی به گذشته می‌زند و می‌افزاید: احداث خط ۱۴ اینچ ری – تبریز به سال ۱۳۴۹ و بهره‌برداری از آن به سال ۱۳۵۳ برمی‌گردد. آغاز فعالیت منطقه شمال‌غرب نیز از همین زمان بوده است، اما با توسعه فعالیت‌های چند دهه گذشته، خطوط لوله انتقال نفت خام و فرآوردهای نفتی این منطقه نیز توسعه یافته؛ به‌طوری که هم اکنون در میان مناطق دوازده‌گانه شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، پس از منطقه تهران، طولانی‌ترین مسیر عملیاتی انتقال نفت و فرآورده‌های نفتی به منطقه شمال غرب اختصاص دارد.
سلطانی در ادامه از آغاز فعالیت خط لوله ۱۶ اینچ به موازات خط لوله ۱۴ اینچ ری- تبریز در دهه ۶۰ می‌گوید و تصریح می‌کند: روی این خط لوله مراکز انتقال نفت (تلمبه‌خانه)های بین‌راهی اشتهارد، ابهر، ایده‌لو، قره چمن و تاسیسات انتهایی تبریز واقع شده‌اند. این خط انتقال با توان عملیاتی بالا، روزانه مقادیر قابل توجهی نفت خام را به پالایشگاه نفت تبریز انتقال می‌دهد.
وی با بیان اینکه پیش از بهره‌برداری خط لوله ۱۶ اینچ، تامین خوراک پالایشگاه تبریز به‌وسیله خط لوله ۱۴ اینچ انجام می‌شد، می‌افزاید: این خط لوله هم اکنون انتقال فرآورده‌های نفتی را انجام می‌دهد.
الکتروموتور به جای توربین
مصطفی سلطانی به یک تفاوت در خطوط لوله ۱۴و ۱۶ اینچ اشاره و تصریح می‌کند: برای انتقال نفت خام به پالایشگاه تبریز در تلمبه‌خانه‌های مسیر خط لوله ۱۶ اینچ از الکتروموتور (نیروی برق) بهره گرفته شده، در حالی که تلمبه‌خانه‌های مسیر خط لوله ۱۴ اینچ توربینی است. نکته مهم در این تفاوت این است که ساخت و پشتیبانی الکتروموتورها در داخل کشور انجام می‌شود و مشکلی در تامین آن نداریم، در حالی که توربین‌های واقع در مسیر خط لوله ۱۴ اینچ خارجی است و شرکت‌های سازنده با توجه به شرایط کنونی، تعهدی برای خود قائل نیستند. اگرچه در تعمیرات آنها نیز مشکلی وجود ندارد و با اتکا به نیروهای متخصص و باتجربه خود، بر این مهم نیز فائق آمده‌ایم.
ظرفیت‌های انتقال و پوشش‌دهی
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب، نکات فنی بسیاری را درباره ظرفیت‌های انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی در حوزه عملیاتی که او مسئولیت اداره‌اش را دارد، می‌گوید: هم‌اکنون انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی در حوزه عملیاتی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال‌غرب با استفاده از پنج رشته خط لوله و هشت مرکز انتقال نفت که در برخی از آنها تاسیسات انتهایی دریافت فرآورده احداث شده است، انجام می‌شود.
وی می‌گوید: خط لوله ۱۴ اینچ ری – تبریز، ۱۶ اینچ ری تبریز، ۱۰ اینچ تبریز- میاندوآب، ۱۴ اینچ تبریز- میاندوآب و ۱۲ اینچ تبریز- سراب- اردبیل، مجموعه خطوطی هستند که نفت خام و فرآورده‌های نفتی را به مبادی مصرف انتقال می‌دهند.
سلطانی با بیان اینکه چهار تلمبه‌خانه برقی روی خط ۱۶ اینچ و چهار تلمبه‌خانه توربینی روی خط ۱۴ اینچ فعال است، اظهار می‌کند: آرایش این تلمبه‌خانه‌ها دوتایی است؛ به‌طوری که هشت تلمبه‌خانه در یک موقعیت جغرافیایی قرار گرفته‌اند که پمپاژ نفت خام و فرآورده‌های نفتی را انجام می‌دهند.
وی اظهار می‌کند: روی خط لوله ۱۰ اینچ تبریز- میاندوآب، دو مرکز انتقال نفت و تاسیسات قرار دارد؛ یکی در ابتدای آن (مرکز انتقال نفت و تاسیسات تبریز) و دیگری مرکز انتقال نفت و تاسیسات میاندوآب که فرآورده‌های نفتی را به تبریز و میاندوآب منتقل می‌کند و در ادامه با اتصال به مرکز انتقال نفت و تاسیسات ارومیه، سوخت بخش‌های شمالی استان آذربایجان غربی از این طریق تامین می‌شود. با انشعابی ازخط لوله ۱۰ اینچ، تامین سوخت نیروگاه ارومیه نیز انجام می‌شود.
به گفته سلطانی، به موازات خط لوله ۱۰ اینچ تبریز – میاندوآب نیز در مسیری مجزا از آن، خط لوله ۱۴ اینچی از تبریز به سمت میاندوآب کشیده شده که قرار است ب‌طور موقت (اجاره‌ای) برای انتقال مواد مورد نیاز پتروشیمی تبریز در اختیار این واحد صنعتی قرار گیرد.
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب خط انتقال تبریز – سراب – اردبیل را نیز یکی دیگر از ظرفیت انتقال فرآورده‌های نفتی برمی‌شمارد و می‌گوید: ابتدای این خط لوله ۱۲اینچ است و در تاسیسات سراب و اردبیل، عملیات دریافت فرآورده را انجام می‌دهد؛ این خط لوله با ۲۸ کیلومتر ادامه مسیر به نیروگاه سبلان می‌رسد.
سلطانی همچنین از احداث یک رشته خط انتقال جدید فرآورده در شمال دریاچه ارومیه خبر می‌دهد و می‌گوید: این خط لوله که هنوز بهره‌برداری و تحویل منطقه شمال غرب نشده است، از تبریز شروع می‌شود و در تاسیسات انتهایی ارومیه خاتمه می‌یابد.
وی درباره پوشش عملیاتی شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب توضیح مبسوطی می‌دهد و اظهار می‌کند: با توجه به تاسیسات احداث شده در زنجان، سوخت‌رسانی به استان زنجان و شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی به‌وسیله خط لوله ۱۴ اینچ ری – تبریز انجام می‌شود.
سلطانی با بیان اینکه تامین سوخت مایع نیروگاه زنجان ۳ نیز با انشعابی از خط انتقال ۱۰ اینچ تبریز- مراغه- میاندوآب- ارومیه (تبریز تا میاندوآب ۱۰ اینچ و ادامه آن تا ارومیه ۸ اینچ است) به سمت تاسیسات مراغه به‌وسیله این منطقه عملیاتی انجام می‌شود، ادامه می‌دهد: این خط لوله همچنین با کمک تلمبه‌خانه و تاسیسات انتهایی تبریز، انتقال فرآورده‌های نفتی به آذربایجان شرقی و غربی را انجام می‌دهد.
به گفته سلطانی، تامین سوخت ناحیه مراغه نیز با منطقه شمال غرب است و اگرچه شمال استان کردستان در حوزه عملیاتی این شرکت نیست، اما با وجود انبار نفت میاندوآب، این بخش از کردستان هم زیر پوشش شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب منطقه عملیاتی قرار گرفته است.
نقش‌آفرینی مخابرات در انتقال بی‌وقفه و ایمن
ظرفیت‌ها و قابلیت‌های فنی در حوزه مخابرات، موضوع دیگری است که سلطانی علاقه‌مند است مطالبی را درباره آنها واگویه کند. وی با مهم برشمردن نقش مخابرات در انتقال ایمن و بدون‌وقفه نفت خام و فرآورده‌های نفتی می‌گوید: گستردگی جغرافیایی خطوط لوله فعال در عملیاتی منطقه شمال غرب و مسیر طولانی آن که از چند استان گذر می‌کند، پوشش مخابراتی قوی را می‌طلبد.
سلطانی ادامه می‌دهد: از آنجا که شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران در این حوزه قدمت زیادی دارد، به طوری که علاوه بر سرویس‌دهی به مجموعه خود، به دیگر بخش‌های صنعت نفت، حتی خارج از صنعت هم ارائه خدمات دارد. به واسطه این قابلیت، در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال نیز ظرفیت‌های مخابراتی خوبی ایجاد و با بهره‌گیری از ۲۹ ایستگاه مخابراتی، پوشش مخابراتی بالایی در این منطقه عملیاتی فراهم شده است.
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب اضافه می‌کند: این ظرفیت مخابراتی هم اکنون به صورت صدا (ویس) و هم اطلاعات (داده) است، به این معنا که ارتباط مراکز انتقال نفت (تلمبه‌خانه)ها با یکدیگر یا با ستاد فقط با تلفن و از طریق صدا بود، اما با پیشرفت‌های ایجاد شده در این زمینه و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، علاوه بر صدا، انتقال داده و اطلاعات نیز با ایجاد شبکه داخلی «ون» امکان‌پذیر شده است. این شبکه مخابراتی مجهز به تجهیزات روز و پیشرفته پوشش مخابراتی و ارتباط مناسبی را بین مراکز انتقال نفت با یکدیگر و ستاد ایجاد و کمک کرده است تا انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی به گونه‌ای ایمن و بدون وقفه انجام شود. با بهره‌گیری از این پوشش مناسب مخابراتی، خطوط لوله انتقال نفت و فرآورده‌های نفتی به‌طور مستمر پایش و کنترل می‌شوند و در مناطقی هم که لازم به حضور نفر باشد، از خط‌بان بهره گرفته می‌شود. ایستگاه‌های حفاظت از زنگ (ایستگاه‌های کاتدیک) شیرهای کنترل بین‌راهی و پایش‌های انسان (خط‌بان‌ها) نیز موارد دیگری هستند که کمک می‌کنند انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی با ضریب اطمینان بالا و بدون وقفه انجام شود.
سرمایه انسانی کارآمد
همه تجهیزاتی که در مراکز انتقال نفت شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب وجود دارد، در کنار نیروی انسانی کارآمد معنا پیدا می‌کند و این نکته‌ای است که سلطانی به آن باور و تاکید دارد.
وی می‌گوید: در ستاد این شرکت چهار گروه در بخش‌های ستاد، عملیات، مخابرات وفنی، بنا بر مسئولیتی که برای آنها مشخص است همدلانه می‌کوشند تا چرخه انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی، بی‌هیچ توقفی بچرخد.
سلطانی ادامه می‌دهد: در صنعت نفت فعالیت‌های سنگین، سخت و طاقت‌فرسایی وجود دارد، مانند کار روی سکوهای دریایی، اما در خشکی نیز سخت‌ترین کارها به حوزه خطوط لوله مربوط می‌شود. چه در بخش انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی و چه در حوزه انتقال گاز.
این کار سخت و طاقت فرسا برای حفظ و نگهداشت خطوط لوله و مراکز انتقال نفت که نه تعطیل می‌شناسد و نه غیرتعطیل و باید بدون وقفه در همه زمان‌ها انجام شود، با تکیه بر کوشش و همدلی همین نیروی انسانی کارآمد، امکان‌پذیر شده است؛ همدلی که آغاز آن روی زمین و ادامه‌اش زیر زمین است و بی‌پایان.
حفظ و نگهداشت تجهیزات با بهره‌برداری صحیح
سلطانی اگرچه ناخواسته و به دلیل ضرورت حضورش در مرکز انتقال تبریز تاخیر داشت، اما از زمان آغاز گفت‌وگو (ساعت۲۱) مطالب زیادی را در بخش‌های مختلف بیان کرد و با گذشت یک ساعت از زمان مصاحبه، هنوز مطالب دیگری در بخش‌های مختلف از جمله نگهداشت خطوط لوله و تاسیسات جانبی آنها برای گفتن دارد.
وی می‌گوید: مهم‌ترین اصل در نگهداشت، بهره‌برداری صحیح و نخستین گام در این زمینه به کارگیری بهره‌بردار مجرب است و خوشبختانه شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب با در اختیار داشتن نیروهای آموزش‌دیده و زبده، از این امتیاز بی‌بهره نیست.
در این بخش (بهره‌بردار) حفظ و نگهداشت خطوط لوله و مراکز انتقال نفت با تکیه بر تخصص و تجربه نیروهای آموزش‌دیده، مجرب و صاحب صلاحیت منطقه انجام می‌شود و برون‌سپاری انجام نشده است.
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب با بیان اینکه در بخش مخابرات نیز عمده فعالیت‌ها به‌عهده نیروهای رسمی است، اضافه می‌کند: ترکیب نیروهای تحصیلکرده و باتجربه موجب شده است کیفیت نیروی انسانی شاغل در شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب نیز ارتقا یابد و این امتیاز مهمی برای منطقه است تا خدمات بهتری را ارائه دهد.
سلطانی ارائه خدمات بهتر را مربوط به استفاده از سامانه‌های حفظ و نگهداشت می‌داند و ادامه می‌دهد: پیاده‌سازی سامانه‌های یکپارچه مانند تعمیرات پیشگیرانه سبب شده است حفظ و نگهداشت با هزینه‌های کمتر انجام شود. پیگرانی‌های هوشمند و معمولی نیز در سیستم‌های حفظ و نگهداشت تعریف شده‌اند، به‌طوری که در پیگرانی هوشمند، نوعی بازرسی فنی انجام و بر اساس آن، عیوب خطوط لوله شناسایی و برای رفع آن اقدام می‌شود.
وی با بیان اینکه پیگرانی معمولی داخل لوله نیز در بازه‌های زمانی مختلف انجام می‌شود، می‌گوید: با این نوع پیگرانی مواد مزاحم و مانع در داخل خطوط پاکسازی و انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی درون خطوط لوله با سهولت انجام می‌شود.
سلطانی تصریح می‌کند: مجموعه پیگرانی‌ها (هوشمند و معمولی)، تعمیرات اساسی، تعمیرات پیشگیرانه در کنار آموزش کارکنان در نحوه صحیح بهره‌برداری، همگی مواردی هستند که در حوزه حفظ و نگهداشت قرار می‌گیرند و با افزایش عمر خطوط لوله و تاسیسات، هزینه‌ها در این بخش را به پایین‌ترین سطح ممکن کاهش می‌دهند.
انجام امور تعمیراتی با اتکا به توان داخلی
سرپرست شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب همچنین از انجام عمده امور تعمیراتی با اتکا به توان و تخصص نیروهای مجموعه خود می‌گوید و ادامه می‌دهد: در سال‌های گذشته و با تقویت این باور که تحریم‌های بین‌المللی، تهدید نیست و فرصت است، گام‌های بلندی در زمینه خوداتکایی برداشته شده است و امروز، بسیاری از موارد تعمیری با تکیه بر توان تخصص همین نیروها انجام می‌شود. در حوزه تامین اقلام نیز غالب نیازها همسو با سیاست‌های اقتصاد مقاومتی با پشتیبانی ستاد شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، از داخل و در اندک مواردی از طریق ثبت سفارش انجام می‌شود.
حریم، مشکل همیشگی
«حریم خطوط لوله موضوعی تقریبا همیشگی و منطقه شمال غرب نیز با آن روبه‌روست.»
این گفته سلطانی است و با یادآوری اینکه شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت یکی از طولانی‌ترین مسیرهای خط لوله را دارد، در توضیح آن می‌گوید:
حریم خطوط لوله انتقال نفت و گاز با توجه به قطر، طول مسیر و تعداد خطوطی که کنار هم قرار گرفته‌اند، متفاوت است. برای نمونه حریم خط انتقال ۱۴ اینچ و ۱۶ اینچی که در این حوزه عملیاتی فعال است به ۲۰ متر می‌رسد، در حالی که در نقاط دیگر این حریم ممکن است ۸ متر یا ۱۱متر باشد. نکته‌ای که وجود دارد، این است که توسعه شهری، حریم خطوط لوله را تغییر داده است تا آنجا که بنا به ضرورت‌های ایمنی، تغییر مسیر و خروج آن از شهر در دستور کار قرار گرفت؛ مانند خط لوله‌ای که ۱۰سال پیش معارض داشت و با هزینه بسیار زیادی از داخل شهر تبریز خارج شد تا ایمنی شهروندان به خطر نیفتد. اما باید گفت این شرایط همیشه و مسیر جایگزین برای احداث خط لوله جدید وجود ندارد.
سلطانی می‌گوید: یکی دیگر از مشکلات حوزه حریم خطوط لوله و مخابرات نفت، این است که حریمی برای خطوط انتقال نفت تعریف نشده است، در حالی که خطوط انتقال گاز دارای حریم قانونی هستند و وفق قانون می‌توان با آن برخورد کرد. در اساسنامه شرکت ملی نفت ایران، ماده‌ای وجود داشت که حریم و اختیارات قانونی در این حوزه را مشخص می‌کرد، اما این ماده از اساسنامه شرکت ملی نفت حذف شده و راه دفاع وجلوگیری از تجاوز به حرایم را بسته است. جلوگیری از تجاوز به حریم خطوط انتقال نفت و فرآورده‌های نفتی نیازمند ابزار قانونی است.
همه روزها، روز «کار» است
سلطانی تقریبا به همه مباحث فنی که در حوزه عملیاتی شمال غرب می‌گذرد، اشاره می‌کند، اما هنوز از نیروی انسانی و سختی کار آنها سخنی به میان نیامده است. او می‌گوید: کار در مناطق عملیاتی به دلیل پراکندگی آن، فی نفسه سخت است. نیروهای عملیاتی غالب اوقات در رفت وآمد هستند و گاه مدت زمان طولانی از خانواده دور می‌مانند؛ این دور ماندن‌ها، هم برای فرد و هم خانواده او، خالی از تبعات نیست، اما طبیعت کار در مناطق عملیاتی همین است.
وی که فعالیت در صنعت نفت را از ۲۳ سال پیش آغاز کرده است، می‌گوید: در نقاط مختلفی خدمت کرده‌ام و طی این مدت، جابه جایی‌هایی داشته‌ام و در این جابه‌جایی‌ها، خانواده‌ام هم با من جابه‌جا شده‌اند.
وی ادامه می‌دهد: انتقال نفت خام و فرآورده‌های نفتی، فعالیتی مستمر است که نمی تواند توقف داشته باشد، بنابراین نیروهای شاغل در این حوزه نیز نمی‌توانند ساکن بمانند و هر جا که نیاز باشد، باید به همان سو حرکت کنند تا چرخه انتقال از حرکت باز نایستد.
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب ادامه می‌دهد: نیروهایی که در چنین مناطقی کار می‌کنند، همیشه در حال آماده‌باش قرار دارند و همه روزهای سال برای آنها، روز «کار» است.
وی با بیان اینکه «نفت»، صنعتی پیچیده و خطرناک است، می‌گوید: «خطر» و پیچیدگی، جزء جدایی‌ناپذیر این صنعت و نیروهای آن است. این نیروها، در همه حال با «خطر» رویارویی و با رعایت دستورعمل‌های احتیاطی، به آن بی‌اعتنایی می‌کنند. سلطانی به کمبود نیروی انسانی نیز اشاره دارد و می‌گوید: ممنوعیت جذب نفر این اجازه را نمی‌دهد تا نفر جدیدی به مجموعه اضافه شود. این موضوع، کمبود نیرو در برخی مراکز انتقال نفت را مشهود کرده و بر فشار کار افزوده است. پایین بودن سمت‌های سازمانی، ممنوعیت انتقال نفر از منطقه‌ای به منطقه دیگر به دلیل نبود جایگزین، دیگر مواردی هستند که سرپرست شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب از آنها به عنوان چالش نام می‌برد.
لزوم توجه به خانواده کارکنان
ساعت از ۲۲ و ۳۰ دقیقه گذشته است، اما سلطانی همچنان مطلب برای گفتن دارد؛ مطلبی از جنس خانواده کارکنان و توجه به ایجاد شرایط آرام و بانشاط برای آنها.
او می‌گوید: توجه به خانواده کارکنان و آرامش آنها به ویژه در محیط‌های عملیاتی، نکته مهمی است که شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب نیز به آن توجه دارد.
سلطانی ادامه می‌دهد: برگزاری برنامه‌های گلگشت خانوادگی و کوهپیمایی، انجام مشاوره‌های روان‌شناسی به وسیله متخصصان فن، برگزاری دوره‌های آموزشی مانند قرآن، همچنین ایجاد شرایط استفاده از امکانات ورزشی (استخر و…) از جمله مواردی هستند که تلاش شده است خانواده کارکنان از آن بهره‌مند باشند.
استفاده از زائرسرای مشهد و مجموعه تفریحی محمودآباد نیز امکاناتی هستند که شرکت خطوط لوله ومخابرات نفت منطقه شمال غرب تلاش می‌کند خانواده کارکنان بتوانند از آن استفاده کنند.
مدیر شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب با اشاره به اینکه متقاضیان فراوان استفاده از این مکان‌ها در سراسر صنعت نفت، امکان پاسخگویی مناسب‌تر را به خانواده کارکنان نمی‌دهد، اظهار می‌کند: سهمیه‌های تخصیص‌یافته به این حوزه عملیاتی برای استفاده خانواده کارکنان از چنین امکاناتی بسیار کم است؛ به‌طوری که بنا بر آمار، به‌طور میانگین هر ۱۵سال یک بار نوبت استفاده از محیطی مانند محمودآباد برای کارکنان و خانواده آنها فراهم می‌شود.
وی می‌گوید: شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت منطقه شمال غرب با وجود کمبودها و محدودیت‌هایی که در استفاده از امکانات اقامتی و تفریحی برای کارکنان وجود دارد، تلاش کرده است در موسمی مانند تابستان، با امکانات موجود خود به خانواده کارکنان خدمت‌رسانی کند.
سلطانی به یک نکته مهم دیگر اشاره و تصریح می‌کند: پیش‌تر برای فرزندان کارکنان، جشن دانش‌آموزی برگزار می‌شد که در بالا بردن روحیه آنها برای بهتر درس خواندن بسیار موثر بود. او می‌گوید: با وجود اینکه چند سالی است این جشن برگزار نمی‌شود، اما فرزندان کارکنان، همچنان پیگیر و منتظر برگزاری آن هستند. دنیای بچه‌ها با دنیای بزرگ‌ترها تفاوت دارد، شاید با یک برنامه جایگزین بتوان جشن دانش‌آموزی را احیا و دل فرزندان را شاد کرد.
خط لوله در یک جمله
خطوط لوله و مخابرات نفت، صنعتی سخت، پیچیده و پرریسک، اما لذت‌بخش است که لذت بر همه موارد می‌چربد.
منبع: نشریه مشعل
سعید محمدبگی
