کارمند شرکت ملی نفت درگذشت
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی”نفت ما “، استاد ابوالقاسم حالت ملقب به ابوالعینک در سال 1298 خورشیدی در تهران متولد شد و پس از تحصیلات مقدماتی و متوسطه به استخدام شرکت نفت ایران درآمد و تا زمان بازنشستگی در خدمت روابط عمومی بود. «حالت» در جوانی به فراگیری زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه پرداخت و از سال 1314، یعنی 16 سالگی به شعر و شاعری روی آورد و به سرودن شعر در قالب کهن و تذکره‌نویسی همت گماشت.
دیوان حالت که مشتمل بر قطعات ادبی، مثنوی‌ها، قصاید، غزلیات و رباعیات است، خود نمایان‌گر عمق دانش ادبی این محقق نفتی است. وی از سال 1317، همکاری خود را با مجله معروف فکاهی «توفیق» آغاز کرد و بحر طویل‌های خود را با امضای «هدهد میرزا» و اشعارش را با اسامی مستعار «خروس لاری»، «شوخ»، «فاضل‌مآب»، «ابوالعینک» به چاپ می‌رساند، علاقه به مسائل دینی سبب شد از سال 1323، هر هفته چند رباعی جدی که ترجمه‌ای از کلمات قصار حضرت علی(ع) بود، در مجله «آیین اسلام» چاپ کند. حالت در ترانه‌سرایی نیز دستی داشت و عموم ترانه‌های او در قالب فکاهی و انتقاد از وضع سیاسی و اجتماعی آن زمان جای می‌گرفت.
او در آن سال‌ها با نشریات «امید»، «تهران مصور» و «پیام ایرانی» نیز همکاری داشت و ملک‌الشعرای بهار، او را به کنگره نویسندگان ایران دعوت کرد. حالت در زمینه موسیقی اصیل ایرانی نیز فعال بود و نخستین سرود ملی جمهوری اسلامی را او سرود. وی پس از انقلاب اسلامی نیز به رغم کهولت سن، مدت‌زمان نسبتاً طولانی با مجله «گل‌آقا» همکاری کرد. از استاد ابوالقاسم حالت، آثار ادبی و فرهنگی بسیاری در زمینه‌های شعر، طنز، ادبیات و ترجمه به جای مانده است.
از مجموعه آثار وی می‌توان به دیوان اشعار (اشعار و رباعیات)، پروانه شبنم (قصاید اخلاقی و عرفانی سعدی و تذکره شاهان شاعر)، فکاهیات، دیوان ابوالعینک، دیوان شوخ، گلزار خنده اشاره کرد. همچنین، تاریخ فتوحات مغول (نوشته جی. جی. ساندرز)، تاریخ تجارت (نوشته اریک. ن. سیمونز)، ناپلئون در تبعید (خاطرات ژنرال برتران)، زندگی من (نوشته مارک تواین)، زندگی بر روی می‌سی‌سی‌پی (مارک تواین)، پیشروان موشک‌سازی (بریل ویلیامز و ساموئل اشتاین)، سرگذشت واقعی داریوش سوم و اسکندر (ماری رنولت)، کلمات قصار علی‌بن‌ابیطالب(ع) و مجموعه تاریخ کامل ابن اثیر (23 جلد) از جمله آثاری است که وی در حوزه ترجمه از خود بر جای گذارده است.
دیوان حالت که مشتمل بر قطعات ادبی، مثنوی‌ها، قصاید، غزلیات و رباعیات است، خود نمایان‌گر عمق دانش ادبی این محقق نفتی است. وی از سال 1317، همکاری خود را با مجله معروف فکاهی «توفیق» آغاز کرد و بحر طویل‌های خود را با امضای «هدهد میرزا» و اشعارش را با اسامی مستعار «خروس لاری»، «شوخ»، «فاضل‌مآب»، «ابوالعینک» به چاپ می‌رساند، علاقه به مسائل دینی سبب شد از سال 1323، هر هفته چند رباعی جدی که ترجمه‌ای از کلمات قصار حضرت علی(ع) بود، در مجله «آیین اسلام» چاپ کند. حالت در ترانه‌سرایی نیز دستی داشت و عموم ترانه‌های او در قالب فکاهی و انتقاد از وضع سیاسی و اجتماعی آن زمان جای می‌گرفت.
او در آن سال‌ها با نشریات «امید»، «تهران مصور» و «پیام ایرانی» نیز همکاری داشت و ملک‌الشعرای بهار، او را به کنگره نویسندگان ایران دعوت کرد. حالت در زمینه موسیقی اصیل ایرانی نیز فعال بود و نخستین سرود ملی جمهوری اسلامی را او سرود. وی پس از انقلاب اسلامی نیز به رغم کهولت سن، مدت‌زمان نسبتاً طولانی با مجله «گل‌آقا» همکاری کرد. از استاد ابوالقاسم حالت، آثار ادبی و فرهنگی بسیاری در زمینه‌های شعر، طنز، ادبیات و ترجمه به جای مانده است.
از مجموعه آثار وی می‌توان به دیوان اشعار (اشعار و رباعیات)، پروانه شبنم (قصاید اخلاقی و عرفانی سعدی و تذکره شاهان شاعر)، فکاهیات، دیوان ابوالعینک، دیوان شوخ، گلزار خنده اشاره کرد. همچنین، تاریخ فتوحات مغول (نوشته جی. جی. ساندرز)، تاریخ تجارت (نوشته اریک. ن. سیمونز)، ناپلئون در تبعید (خاطرات ژنرال برتران)، زندگی من (نوشته مارک تواین)، زندگی بر روی می‌سی‌سی‌پی (مارک تواین)، پیشروان موشک‌سازی (بریل ویلیامز و ساموئل اشتاین)، سرگذشت واقعی داریوش سوم و اسکندر (ماری رنولت)، کلمات قصار علی‌بن‌ابیطالب(ع) و مجموعه تاریخ کامل ابن اثیر (23 جلد) از جمله آثاری است که وی در حوزه ترجمه از خود بر جای گذارده است.
